Nieuws

dag 42   (29-12-2011)

 

 Al 42 dagen van huis, maar ondanks het skypen en whatsappen blijf ik goed op de hoogte van al jullie dagelijkse beslommeringen. Veel wind en regen, foute sinterklaasavond bij Fabels, mijn  familie met kerst in de keukenoutlet, de oog/neus/oor correctie van Jan Z, extreme kerst drukte bij de Dobla shop, er ontgaat mij helemaal niets.
 
Wij genieten hier met volle teugen van het heerlijke weer op het kleine eiland Phu Quoc, dat ligt in de golf van Thailand. Wendy wilde een rustdag, liggen op het strand, beetje lezen en slapen. Ik niet, zal nog steeds de onrust zijn of mijn aard, maar ik wil dingen doen. Vanmorgen na een stevig ontbijt naar de scooterverhuur voor het hotel. Had me al laten informeren naar prijzen, maar wat het hier een beetje ingewikkeld maakt, is dat meerdere mensen zich er mee bemoeien. Of iemand vind dat hij beter engels spreekt, of een betere scooter heeft of een beter idee. Uiteindelijk toch bij degene die het best engels spreekt een scooter gehuurd. Ik was van plan er vandaag alleen op uit te trekken, zo groot kan het hier toch niet zijn, maar heb me gelukkig bedacht. Want stel dat ik een aanrijding krijg, of verdwaal en echt relaxed is het natuurlijk ook niet als je elke afslag op je uitgeprinte A4 kaart moet zoeken. Dus heb ik een vriend voor een dag gekocht, als gids, achteraf bleek hij de eigenaar van de scooter, maar omdat hij geen woord engels sprak werd de deal voor hem gemaakt.
 
Half 10 reden we Duong Dong uit, de ‘hoofdstad’ van Phu Quoc, richting het noorden. Mijn plan was om noord en zuid in een dag te brommeren, maar dat bleek niet mogelijk. Het is best een groot eiland, ongeveer 2x Texel, en de wegen bestaan grotendeels uit rode stoffige onverharde wegen. Ik heb genoten, eerst naar een waterval, geen idee waar het water vandaan komt, waarschijnlijk regen want het zal geen smeltwater zijn. Het was geen waterval waar het water als een gordijn de berg afkomt, maar het was een stroom koel water dat langs grote keien naar beneden stroomd met hier en daar heerlijke poelen schoon koel water. Ik had gelukkig mijn badpak onder mijn kleren aan, en ben in de grootste poel gestapt.
 
Mijn gids was galant, kocht een watertje voor me, hielp me bij lastige op en afstapjes, maar wat is het toch jammer als je niet kunt communiceren. Onderweg zijn we bij zijn zus gestopt, want haar engels was wel heel goed, om te haar te laten vertalen wat mijn plannen waren, ik kon hem zelfs op de kaart niet aanwijzen welke plaatsen ik wilde zien. Dus zijn zus werd bij elk kruispunt gebeld om te vragen waar ik heen wilde, lollig maar ook heel lastig.
 
Koeien lopen los op de wegen, alles ziet rood van het stof, een heel klein oud vissersdorpje gepasseerd en heel veel mooie stranden met azuurblauw water gezien en geen mens te bekennen. Soms sloeg hij een pad in, zo afgelegen, dat ik dacht “ nou Jo, geef je geld en je onderbroek maar vast af, want nu ga je eraan” maar kwam toch weer veilig bij de volgende stop aan.
 
Om 3 uur, had Wen ook zin in een ritje, dus de gids gedumpt en ben toen nog zelf even achter het stuur gaan zitten. We hadden een mooi, ecologisch resort, Mango Bay in een boekje gezien, waar we graag wat wilden drinken. Op de heenweg had ik de afslag gezien, dus kon er zonder veel moeite naar toe rijden. Inderdaad super mooie plek, cottages op palen met een badkamer in de buitenlucht. Op de terugweg een trip geboekt om morgen te gaan maken, het bezoeken van de zuidelijke stranden met hun witte poederzand. Maar eerst met een boot vanaf het zuidelijkste punt de zee op om te snorkelen.
 
Morgen meer!
 
Trust
x