Nieuws

dag 19   (06-12-2011)

Werd vandaag oke wakker in mijn fijne slaapkamer, wat een groot raam al niet kan doen voor het ochtend humeur.

Koffie gezet, joghurtje gegeten en hopperdepop op de fiets naar het weeshuis. Er stond vandaag alleen nog een mountainbike te leen. De bewaker, ieder gebouw heeft bewaking ivm inbraken, zei mij " but madame is boybike? "
No problem for Jolanda, en gooide heel charmant mijn been over de stang, oeps best een hard zadel, maar fietste lachend weg.

Onze nieuwe vrijwilligster heeft een Ipad, slimme meid, want alle extra kilo's in mijn koffer heeft zij op haar Ipad. Vandaag speelde ze memorie met een lief ventje van een jaar of 6 op de Ipad, je klikt een vlakje aan, er komt een plaatje tevoorschijn en vervolgens zegt hij ook nog wat de afbeelding is in het engels??? Wow, ik als bejaarde in de digitale wereld zal wel weer enorm achterlopen, maar wat een uitvinding.

Met zijn drietjes, met ieder een kind op de arm ( ongeveer 10 mnd oud) richting het strand. Nooit bij nagedacht dat het wel eens de eerste keer zou kunnen zijn dat ze buiten het weeshuis kwamen. Wat een verdriet, Pele de favouriet heeft al van die enorme ogen, die klom als een aapje in me. Als ik ook maar iets verslapte begon hij te brullen. Zand onder zijn voeten, huilen. Even de blaadjes van een struik voelen, huilen. Wat een bange poeperd, de andere twee waren er beter onder. Nou ga ik maar vaken doen, ben er nu ook achter dat alles wat ik wil doen met de kinderen gewoon moet doen, eigenlijk is alles prima hier.

Na het werk met mijn collega's vrijwilligsters, Celine en Jennifer, shey are from France and hafe this very havy accent, een biertje gehaald in het plaatselijke cafe. Mooie rode plastic stoelen en ijs in je bier, want het is net niet koud genoeg. Daarna nog een hapje gegeten, heel gezellig.

Na het eten ben ik nog even bij Chi en Jan langs geweest, de trotse ouders van Dobla zullen we maar zeggen. Ik ga morgen in de keuken van Dobla de Vietnamese lunch helpen bereiden voor de werknemers, hoop dat ik het leuk vind, dan kan ik dit op partime basis gaan doen ipv een kookworkshop.

Mijn lieve collega's van Sissy Boy zijn met de pet rond gegaan voor mijn vertrek, en hebben wel € 200,- opgehaald, super leuk natuurlijk. Vandaag aan de leidinggevende gevraagd wat ik zou kunnen kopen, want ik wil niet zomaar het geld afgeven. Eigenlijk hebben ze van alles nodig, moet alleen even een keuze maken, wordt vervolgt.........

trust